Nummering

Waarom staan de nummers op een dartbord in de volgorde zoals ze er nu op staan?

Dit is waarschijnlijk de meest gestelde vraag over de oorsprong van de hedendaagse dartborden. Wie was de persoon met die kronkel in de hersenen die de structuur bedacht in de segmenten van het dartbord op de ons allen bekende frustrerende manier?

De man die gezien wordt als de “uitvinder” van de nummervolgorde van het moderne standaard dartbord is BRIAN GAMLIN. De 44 jarige Gamlin was een timmerman uit Bury, uit het Engelse graafschap Lancashire, en bedacht de dol makende volgorde in 1896. Voordat hij op zijn idee patent kon vast leggen overleed hij naar verluid in 1903.

In die tijd fabriceerden veel arbeiders, vooral de timmerlieden, dartborden uit iepen- of populierenhout als kleine bijverdienste. Deze huiselijke arbeidersindustrie kwam later vooral voor in Noord Engeland, de Midlands en het Zuid-Oosten toen darts in deze gebieden in populariteit toenam. De dartborden werden thuis gemaakt en weer doorverkocht aan de lokale pubs ter aanvulling van het karige gezinsinkomen. Hoewel, deze verdiensten vonden vaker niet, dan wel de weg naar de huishoudknip, het kwam zelfs vaak al helemaal niet meer uit de pub waar het verdiend werd. Dartborden werden voor drink-krediet in dezelfde pub verhandeld.

De nummering van de standaard dartborden is zo ontworpen om het aantal toevalstreffers te verminderen en zo de gelukskansen te verminderen. De nummers zijn dus zo aangebracht om de darter die uit is op een goed resultaat te dwingen met precisie en accuratesse te gooien. Dat is het, zo simpel als wat dus. De plaatsing van lage nummers 1 en 5 om de 20, de 3 en 2 om de 17, de 4 en 1 om de 18, straft onnauwkeurig gooien direct af. Dus als er op de 20 gemikt wordt, is de straf voor het slordige werk een 1 of een 5.

Er zijn duizenden verschillende manieren om de 20 segmenten van het standaard bord anders te plaatsen en het is misschien een beetje verrassend dat Gamlin’s nummervolgorde bijna perfect te noemen is.

Gamlin is een raadsel op zich. Er is een essentieel stukje informatie dat ontbreekt in het Gamlin verhaal. Zelfs na grondig speurwerk kan er niet één officieel document van zijn dood in 1903 gevonden worden. In de periode 1900-1906 staat zowel in het graafschap Lancashire als het aangrenzende graafschap Suffolk niemand als overleden te boek onder de naam Brian Gamlin. Hoewel, het antwoord op dat raadsel kan wellicht liggen aan het feit dat Gamlin veel rond reisde.

De Engelse krant Daily Mirror stelde in 1992 de vraag: “Wie besloot de nummers op het dartbord zo verspringend te plaatsen en waarom?” Het antwoord in diezelfde krant was: “Brian Gamlin uit Bury introduceerde de rare nummering op kermissen in 1896, al bluffend met de kreet: “Hier is geen ervaring voor nodig!”. Dronken kermisbezoekers hadden geen schijn van kans om hun soberheid aan te tonen tijdens het spel round-the-clock (rond de klok, waarbij spelers de cijfers in numerieke volgorde dienden te gooien) en het spel werd op de kermissen een groot succes”.

Dat is dus waarschijnlijk de reden dat zijn dood nergens te traceren is. Als Gamlin een entertainer was, dan zat die zeker 6 maanden in het jaar op de weg om zijn kunsten op kermissen ten toon te spreiden. Het klinkt aannemelijk dat deze nummering uiteindelijk uit de kermiswereld zo ontstaan is. Door de kermissen zijn er oorspronkelijk in Engeland veel Franse Darts geïmporteerd, die door de jaren heen bekend stonden als kermis darts. Er werd vanaf midden 19de eeuw veel gedart op de kermissen en wie kon er beter dan een kermisexploitant met deze nieuwe publiekstrekker de hedendaagse dolle volgorde van cijfers op de markt gebracht hebben?

N.B. Voor diegene die net nieuw begonnen zijn aan de dartsport: de linkerkant van het dartbord is hen aan te bevelen omdat daar naar verhouding meer hogere cijfers gegroepeerd staan (16 – 8 – 11 – 14 - 9 en 12). Er worden geen enorme scores geoogst met de tactiek uitsluitend aan deze kant van het bord te mikken, maar aan deze kant weet je ten minste zeker dat je de frustrerende 1 en 5 niet zult treffen (althans, dat is de theorie!). Deze kant van het bord staat dan ook bekend als “married man’s side” (getrouwde man’s zijde) omdat getrouwde mannen altijd op safe worden geacht te spelen (de zogenaamde brooddarters dus). Indien je je (ook als ervaren darter) met een laatste pijl liever "kapot" gooit, mik dan links naast de bull.


 
(bron: www.pijlsnel95.nl)

 

Terug